I dette diktet ser Gerður Kristný inn i ein gravhaug. Der ligg ei kvinne som tok livet sitt etter at ho vart voldtatt av bror sin. Der ligg og ei halvdaud kvinne som på heidensk vis vart gravlagt saman med den ulukkelege kvinna. Ho passar på henne og talar direkte til henne. Skamma som ramma offeret vert rette mot den som eigentleg hadde skuld. «Sjelemess» går rett inn i metoo-debatten, samstundes som verket omtalar og omskriv historie. Omtalen er utarbeidd av BS.